Dit boek schetst de geschiedenis van de kerkelijke armenzorg vanaf het begin van de eerste christengemeenten tot de huidige tijd, met een bijzondere nadruk op de ontwikkelingen in de rooms-katholieke kerk in Nederland. Het laat zien, dat de huidige Parochiële Caritas Instellingen (PCI-en) en werkgroepen diaconie in een lange boeiende traditie staan van georganiseerde naastenliefde. Daarbij moet niet alleen gedacht worden aan instellingen die nauw verbonden zijn aan bisdom of parochie, maar ook aan initiatieven van religieuzen, broederschappen en verenigingen van leken. Door werken van barmhartigheid te verrichten, geloofden zij tevens een liefdedienst te bewijzen aan Christus.