“God is dood, maar van zijn zoon komen we niet af, zo bleek in de loop van de vorige eeuw. Hij is ons blijven bezoeken, precies zoals hij vlak voor zijn dood heeft voorspeld."
In 33 essays laat dichter en essayist Willem Jan Otten zien hoe Christus, zelfs al valt zijn naam niet, blijft opduiken in films, romans, muziek. In de gestalte van een tuinman, in Harry Potters leraar Dumbledore, en in een melodielijn van Olivier Messiaen. 'Kortom,' aldus Otten, 'het verlangen om Jezus ergens in te ontwaren, is onverlet gebleven.'
Wie zeggen de mensen dat Ik ben? De schrijver onthult en doordenkt de uiteenlopende antwoorden van kunstenaars op deze vraag, die Jezus zijn leerlingen ooit stelde. In evenzovele beelden zoekt kunstenaar Paul van Dongen naar zijn antwoord op die vraag.