Kitty, moeder van vier volwassen kinderen, vertelt over dat waar vaak niet over gesproken wordt wanneer iemand sterft. Je leest in een intiem autobiografisch verhaal hoe ze het sterven en de dood van haar zoon Robin ervaart en hoe door zijn dood het leven in haar en om haar heen radicaal verandert. Ze bevraagt alles wat op haar pad komt: een relatiecrisis, de grote ongemakkelijkheid met de buitenwereld, de confrontatie met de gedachte "nooit meer' en haar wens om een nieuw contact te leggen met haar overleden zoon.
Haar verhaal is een levensechte getuigenis van een eigentijdse manier van rouwen waarin een groot zelfonderzoek en zelf­liefde centraal staan.