Wie ligt er nog wakker van God? Bestaat hij eigenlijk wel?
Een ongewoon begin van antwoord is te vinden in een ongewone tijd en omgeving, namelijk bij een jonge Joodse vrouw die in Amsterdam tijdens de Tweede Wereldoorlog volwassen wordt: Etty Hillesum (1914 – Auschwitz 1943). In haar dagboeken en brieven vertelt ze zowel over haar ingrijpende persoonlijke ontwikkeling als over de aan de gang zijnde vernietiging van haar volk. In haar getuigenis zit een heel bijzondere schat verborgen: haar authentieke omgang met ‘iets van’ God, met ‘wat ik God noem’. Die God vindt ze in haar diepte-ervaringen, en niet in een godsbeeld, een godsidee of -concept.