Theologe Margreet Sanders (1963) werkt als geestelijk verzorger in een jeugdgevangenis. Aldaar tekent ze de verhalen op van de jongeren die ze begeleidt. Het zijn verhalen van echte mensen. Soms geknakt en desperaat, gelaten en onverschillig, maar vaker nog zachtaardig en ''vraatzuchtig op zoek naar zin en betekenis' Mensen die een nieuwe kans verdienen en mensen van wie je, wat ze ook op hun kerfstok mogen hebben, oprecht kunt houden.