Vóór de coronacrisis waanden we ons meesters van ons lot. Alles leek maakbaar.
Ad van Nieuwpoort laat zien dat die maakbaarheidsgedachte de mens al eeuwen in de weg zit, zowel in onze religieuze tradities als in het moderne, seculiere levensgevoel. Aan de hand van de aangrijpende parabel van Job laat Van Nieuwpoort zien dat elke poging tot een antwoord op het menselijk lijden eigenlijk een miskenning ervan is. Job is een mens die alles verliest maar toch overeind blijft. Dat komt omdat het lijden van Job niet wordt weggepoetst, opgelost of verklaard, maar juist in de volle breedte taal krijgt.