Naar aanleiding van het overlijden van haar zus en haar moeder probeert Kristien Hemmerechts haar complexe relatie met hen te ontrafelen. Hoe bepalend ook, die relatie heeft haar niet verhinderd om met vallen en opstaan haar eigen weg te banen, én nieuwe banden te smeden.
Kristien Hemmerechts woont sinds drie jaar opnieuw de mis bij. Het was alsof iemand – God? – langdurig op haar schouder tikte. Ze mepte de hand weg, ze wilde zelfs niet geloven dat die hand er was. Uiteindelijk gaf ze zich gewonnen. Ze stond zichzelf toe de verbondenheid met God te voelen, en vond liefde, rust en kracht.