De zomer waarin Suleika Jaouad afstudeerde kreeg ze de diagnose leukemie, overlevingskans: 35%. Ze was tweeëntwintig. Een groot deel van de vier jaar die volgden bracht ze door in een ziekenhuisbed, vechtend voor haar leven. Toen ze eindelijk ontslagen werd was ze volgens de dokters ‘genezen’. Maar eigenlijk was dat proces pas net begonnen. Ze had vijftienhonderd dagen lang wanhopig geprobeerd te overleven, en nu dat haar gelukt was, realiseerde ze zich dat ze geen idee had hoe je opnieuw de wereld in gaat na zo’n ervaring.