De Essays (1580) vormen het hoofdwerk van Michel de Montaigne. Ze werden geschreven op een kantelpunt in de geschiedenis: de ontdekking van de Nieuwe Wereld, de wetenschappelijke ontwikkelingen, de boekdrukkunst en het protestantisme luidden de moderniteit in.
Montaigne wilde in zijn Essays zijn eigen ervaringen optekenen. Niet omdat hij zichzelf zag als uniek of bijzonder, maar omdat hij het beschouwen van zichzelf zag als een manier om de menselijke natuur te beschrijven. Zonder algemene waarheden aan zijn analyses te verbinden weet Montaigne de grote problemen toch op zodanige wijze te benaderen dat de lezer tot nadenken gedwongen wordt.