Filosofen en natuurkundigen denken al millennia na over het verschijnsel 'tijd', maar raakten nooit tot de kern. Door tijd te typeren als kwetsbaarheid en sterfelijkheid slaagde de Franse denker Levinas daar wel in. Hij maakt duidelijk dat tijd naast lijden ook al het schone, alle vreugde, affectie en bovenal ethiek mogelijk maakt. Hiermee valt alles in onze werkelijkheid op zijn plaats. Levinas toont dit aan door te argumenteren vanuit de alledaagse ervaring.