Frans Willem Verbaas vertelt in deze roman het leven van de bekende Utrechtse kluizenares die in 1511 al 54 jaar ingemetseld in een kluis leeft om zich te wijden aan meditatie en gebed. Veel mensen kwamen naar haar kluis voor raad en vonden bij haar een luisterend oor. Dan krijgt ze een brief van Pastoor Paling van de kerk waarin haar kluis zich bevindt. In deze brief wordt haar verzocht een andere plek te zoeken vanwege de verbouwing van de Buurkerk.
Ze weigert. In het verleden heeft haar vader een vreselijke misstap begaan, en daar wil ze voor boeten. Niemand kan haar van dit plan afbrengen.