In dit autobiografische boek onderneemt Éric-Emmanuel Schmitt een spirituele zoektocht in het Heilige Land. Hij reist naar Bethlehem, Nazareth en Caesarea: plekken waar heden en verleden samenkomen. Onderweg laat hij zijn verwondering de vrije loop en schrijft hij openhartig over de levensvragen en emoties die hem overvallen. De tocht eindigt in Jeruzalem. Schmitt probeert te begrijpen wat geloof voor hem betekent. De reis naar Jeruzalem is voor hem het verhaal van een ommekeer: ‘Sommigen zoeken hun wortels in de aarde. Maar ik heb ze gevonden in de hemel".