Uit verlangen naar innerlijke vrede leggen velen zich toe op meditatie in de hoop zo ook te komen tot de mystieke beleving van het hogere of goddelijke. Vandaar dat er een groeiende belangstelling bestaat voor oude mystieke en gnostische teksten. Dit maakt De wolk van niet-weten opnieuw actueel.
Met deze tekst bereikte de Engelse mystiek omstreeks 1380 haar hoogtepunt. De auteur is een anonieme Engelse mysticus. Vanuit een sterke gedrevenheid beschrijft hij de innerlijke relatie met God als een kennen en ervaren dat uiteraard verborgen blijft. Het is als een kennen en ervaren van een Licht dat in een wolk is gehuld. Hij geeft een directe, praktische en levendige inleiding tot deze 'duistere schouwing'.
Het boek werd vertaald door monniken van de Abdij van Egmond. De inleiding werd geschreven door André Zegveld.