Voor Levinas is moraal een kwestie van geven wat je hebt, van ruimte maken voor de ander in je eigen leefwereld. Hij was een Russische jood die naar Frankrijk emigreerde en zich onder invloed van Husserl en Heidegger als filosoof ontwikkelde. Zijn ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen hij zijn familie verloor en zelf in krijgsgevangenschap zat, hebben zijn denken ingrijpend beïnvloed. Na de oorlog publiceerde hij zijn filosofische hoofdwerken. Zijn 'humanisme van de andere mens' maakt hem tot een filosoof die velen tot de verbeelding spreekt.