Een mens is vóór alles een relationeel wezen: zonder de ander kan hij nooit tot zichzelf komen. Eenzijdige nadruk op het vieren van het 'ik' veroorzaakt veel teleurstelling en ongeluk; niet alleen individueel, maar ook voor de samenleving. Dit is de kern van het gedachtegoed van Martin Buber (1878-1965), die samen met Freud en Einstein behoort tot de invloedrijkste Joodse denkers uit de vorige eeuw.
Theoloog Theo Witvliet laat zien dat Bubers humanisme ook in de gepolariseerde wereld van vandaag van grote betekenis kan zijn: werkelijke ontmoeting, echt gesprek, vertrouwen ondanks alles.