Het woord 'hartstocht', datgene waar het hart naartoe trekt, drukt volmaakt uit waar het in het leven van Edith Stein om ging. Uiterlijk was ze de rust zelf maar van binnen brandde de vlam. Met hartstocht diende zij de wetenschap. En bovenal zocht ze volhardend naar wat zij noemde de waarheid: de juiste levenshouding, het inzicht dat alle kennis overstijgt, ook de filosofie. Die waarheid vond zij tenslotte in het katholieke geloof. Het Joods-zijn ervoer ze daarbij niet als een belemmering maar juist als een verrijking. In de praktijk zou blijken dat die beide identiteiten zich toch lang niet altijd harmonisch tot elkaar verhielden