In de aanloop naar de Reformatie speelde Erasmus een belangrijke rol. In de Lof der Zotheid (1511), geschreven na een verblijf in Engeland bij zijn vriend Thomas More, legde hij de vinger op de schijnheiligheid en de misstanden in de kerk van zijn tijd. Voor de intellectuele elite van zijn tijd was hij een baken van hoop op vernieuwing. Hij streefde naar de synthese van het Evangelie en de antieke beschaving en was de grondlegger van het evangelisch humanisme. Een van zijn belangrijkste werken was zijn uitgave van het Nieuwe Testament in het Grieks, het Novum Instrumentum (1516).
Naar aanleiding van de uitgave van het Novum Instrumentum vond in maart 2016 een symposium plaats over de betekenis van Erasmus voor geestelijke vrijheid en vernieuwing.
In Erasmus Oecumenicus worden de lezingen van dit symposium gepubliceerd. Met bijdragen van mgr. Aldo Cavalli, Gerard de Kleijn, Herman Pleij, Jan Krans, Peter Nissen, Ger Groot en Rob van Uden.