Ieder mens ontdekt een keer dat het leven eindig is. Vaak proberen we dat besef zo snel mogelijk weer te verdringen, of we gaan ons verzetten, met zalfjes, pilletjes of preventief medisch onderzoek. En dat is een misverstand, betoogt Barbara Ehrenreich in dit heerlijk nuchtere, geestige en tegelijkertijd diepgravende en vlijmscherpe boek. De mens heeft namelijk nauwelijks invloed op het verouderingsproces, in elk geval veel minder dan de gezondheidsindustrie ons wil doen geloven. Wat ons te doen staat is zowel eenvoudig als lastig: we moeten onze sterfelijkheid accepteren en onzekerheid aanvaarden. Met dit boek schreef Ehrenreich het beste pleidooi voor een goed leven.