Als verzetsstrijder trok Primo Levi in 1943 de bergen in, maar hij werd al na enkele maanden gepakt en naar Auschwitz gedeporteerd. Als een van de weinigen keerde hij terug en schreef, aanvankelijk uit een chaotische, blinde drang, 'Is dit een mens', dat terecht als een van de klassieke getuigenissen over de Jodenvervolging wordt beschouwd.
Zestien jaar later volgde 'Het respijt': de afstand in tijd heeft duidelijk de heftigheid van de emoties getemd en ruimte gemaakt voor een met zichtbaar plezier gehanteerd schrijverschap. In dit laatste boek beschrijft Primo Levi zijn thuisreis in de zomer en herfst van 1945, een absurde zwerftocht door Polen, Oekraïne, Wit-Rusland, Roemenië en Oostenrijk. Het is een tijd van respijt, vol explosieve levenslust en bizarre ontmoetingen en avonturen; een precair bestand tussen leven en dood.