Limburg heeft sinds de introductie van het christendom een vrijwel ononderbroken cultuur van heiligenverering en bedevaarten gekend. Doordat de Reformatie en de Staten Generaal slechts een beperkte invloed hadden, ontstonden er in de zeventiende en achttiende eeuw veel contrareformatorisch getoonzette (Maria-)bedevaartplaatsen. In de negentiende eeuw introduceerden verschillende Limburgse parochies bijzondere devoties zoals van Apollonia, Brigida, Cornelius, Gertrudis en Rochus. Naast vele kleine bedevaartculten kent Limburg ook een relatief groot aantal belangrijke heilige plaatsen met een hoge ouderdom. St. Servaas en O.L. Vrouw Sterre der Zee in Maastricht, Het miraculeus H. Kruis van Wyck, St. Gerlach in Houthem-Sint Gerlach, het H. Sacrament van Meerssen, O.L. Vrouw in 't Zand te Roermond, O.L. vrouw van het H. Hart te Sittard en Gerardus Majella te Wittem hebben in de loop der eeuwen miljoenen bedevaartgangers getrokken en in kunsthistorisch en ritueel-devotioneel opzicht een rijke erfenis nagelaten. Maar niet alleen aan oude bedevaartplaatsen wordt aandacht besteed, ook aan nieuwe, niet-erkende culten van in Limburg actieve zieneressen en genezers als Martina, Jomanda en Nicole. In totaal zijn in dit deel 210 bedevaartplaatsen op een wetenschappelijke doch leesbare wijze beschreven en geïllustreerd.